De dag is aangebroken, vandaag 5 november 2014 gaat het dan toch echt gebeuren, ik ga op reis, alleen. Gister gezellig met ze alle nog gegeten, papa had lekker vis gemaakt en moeders heerlijke salades. Ik kan er even tegenaan dus.

Ik sliep van dinsdag op woensdag in Paul ze huis, lekker knus nog even samen. Wekker gezet, 05:45, vreselijk vroeg maar goed we gaan boot 7, ik vlieg om 12:00 maar inderdaad een echte Zegers is nooit te laat, maar altijd (iets) te vroeg. Wij dus ook, ook al hadden we het een en ander tegen we waren ruim oprijd. We hadden afgesproken om 06:00 in de kotterstraat zijn zodat we nog een bakkie koffie konden drinken. Om 06:01 kregen we al een sms'je van me vader 'koffie is klaar' wat wil zeggen 'opschieten het is 06:00 geweest'. Eenmaal binnen had ik nog een leuke verrassing, lieve vriendin Marieke was er nog om me gedag te zeggen! Na Marieke gedag te hebben gezegd met een dikke zoen en een traan, stappen we de auto in op weg naar de oranjestraat om oma drijver op te halen. We rijden naar de boot en ook Anne gaat gezellig mee, auto zit gezellig vol, Anne, Paul, papa, mama en oma zijn mee om zeker te weten of ik weg ben ha ha.

Eenmaal aangekomen op Schiphol, iedereen dikke zoenen en knuffels gegeven en daar ga ik opweg naar het vliegtuig... Anne gaf me nog een kado om te bekijken in het vliegtuig. Me maag ging als een gek te keer, maar heb dit niet laten merken ha, ik liep tenslotte nog verkeerd ook... Nu ik echt door de poorten was en iedereen niet meer zag kwam het besef. Ik ga alleen heen, echt alleen. Die gedachte maakte me wel een beetje zenuwachtig, ik ben ook meteen naar de gate gelopen en heb daar even een kleine traan gelaten, ik kon het niet laten en heb meteen het kado open gemaakt, toen kwamen de storttranen, het bleef maar lopen, maar zoals ome Rien schrijft in het boek 'en bedenk als het minder gaat: de meeste regen valt naast je'. Wat een prachtig boek heeft me zus gemaakt ik heb hem meerdere keren gelezen in het vliegtuig. Super! Erg leuk dat iedereen er wat in geschreven hebt.

Ik ging in de rij staan om door een of andere scan te moeten... Hij ging bij mij meerdere keren af, mobiel in me zak, riem nog om, oorbellen... Ach zo leer je weer voor de volgende keer haha.

Het vliegtuig zat vol, iedereen was klaar, we kregen uitleg. Er zat een aardige vrouw naast me, ik moest meteen me Engels oefenen, want ze kwam uit Australië. We zouden weg rijden, maar moesten alweer terug er was namelijk wat met de vleugel (erg geruststellend haha) Toen we gingen opstijgen ging er van alles door me heen, ik besefte steeds meer dat er niemand naast me zat die ik kon. Tegenover me zat een verliefd stel elkaar af te lebberen, ha wat miste ik me Paul toen!! Het vliegtuig steeg op en we zaten in de lucht, de eerste 12u gingen eigenlijk 'redelijk' snel, helaas was het eten wat minder maar goed echt honger had ik niet... Kuala Lumpur kwam steeds dichter bij, om 08:00 lokale tijd lande ik. Doordat we wat vertraging hadden opgelopen was het redden geblazen, want om 08:55 zou me andere vliegtuig weer opstijgen. Dit ging allemaal prima en ik zat klaar voor de volgende vlucht.